تبلیغات بهترین و مفید‌ترین نوع ورزش‌ها
انواع ورزش اساساً به دو قسمت عمده و کلان تقسیم می‌شود؛ ورزش‌های پویا یا هوازی، ورزش‌های بی‌هوازی.
1. ورزش‌های هوازی یا اروبیک، به ورزش‌هایی گفته می‌شود که با جنب و جوش شدید همراه است و به طور چشمگیری دریافت، جذب و مصرف اکسیژن را طی دورة زمانی طولانی مدتی افزایش می‌دهد. از دیگر خصوصیات این نوع ورزش‌ها این است که میزان ضربان قلب را افزایش می‌دهند و تنفس را سریع و عمیق می‌کنند. انرژی متعادلی مصرفمی‌کنند، و بیشترین اثر را روی سوخت چربی‌های بدن دارند. از جملة این ورزش‌ها می‌توان دومیدانی، شنا، کوهنوردی، دوچرخه‌سواری، قایقرانی و ... را نام برد.
2. ورزش‌های غیرهوازی، ورزش‌هایی هستند که یا آن قدر سبکند که اثر تمرین‌های هوازی را ندارند، مثل حرکات کششی، قدم زدن؛ یا آن قدر شدیدند که باعث می‌شوند تا شخص از نفس بیفتد، مانند دو تند، فوتبال؛ و یا انرژی فوق‌العاده‌ای مصرف می‌کنند و به قدرت و نیروی زیادی نیازمندند، مانند وزنه‌برداری، کشتی و ...
به طور کلی نوع و کیفیت ورزش اهمیتش از مقدار ورزش بیشتر می‌باشد؛ یعنی وابستگی ورزش به کیفیت ورزش بیشتر از کمیت ورزش است. برخی از تحقیقات نشان داده‌اند که فقط ورزش‌های خاصی بر روحیة افراد مؤثرند. (رادولف و رایم، 1996) و در بررسی‌هایی که در خصوص تأثیر ورزش بر عواملی چون اضطراب، افسردگی، عزت‌نفس، ویژگی‌های شخصیتی و رفتار پیش‌اجتماعی صورت گرفته، حاصل آنها این بوده است که اگر چه ورزش دارای تأثیرات فوری و بلافصل بر روحیه انسان می‌باشد، ولی این تأثیرات بستگی به نوع ورزشی که انجام می‌گیرد نیز دارد.(بیدل، 1955؛ اسکالی1998).
در بین انواع ورزش‌ها، ورزش‌هایی که از نوع هوازی هستند، بیشترین فایده را از لحاظ جسمی و روحی دارا می‌باشند. چرا که:
اولاً: ورزش هوازی، پویا، متعادل و اغلب سبک و ملایم و بدور از عوارض جانبی منفی می‌باشد؛ و در موقع این گونه تمرینات، تمام عضلات بدن به صورت متعادل به کار افتاده و قلب تقویت می‌یابد و در نتیجه سلامتی و تندرستی بیشتری را به ارمغان می‌آورد.
ثانیاً، فایده اصلی ورزش که رساندن اکسیژن بیشتر و سالم از طریق پمپاژ بیشتر و بهتر خون بر تمام ارگان‌های بدن به منظور تولید انرژی لازم می‌باشد، در نوع هوازی مشهورتر و نمایانتر است.
ثالثاً، این نوع ورزش نه تنها باعث رهایی بیشتر اندروفین در خون می‌شود، که به تبع آن انرژی بدن افزایش یافته و موجب آرامش روانی و لذت بیشتر می‌شود؛ بلکه تمام هورمون‌ها را نیز به طور مثبتی تحت تأثیر قرار می‌دهد.
ورزش هوازی اگر در تمام مدت زندگی به طور منظم صورت گیرد، مزایای مهمی برای تندرستی و سلامتی به بار می‌آورد. (یتر، و اولریچ، 1985) و مرگ و میر ناشی از همة عوامل مرگبار را کاهش می‌دهد. (بلیر، کوهل، پافنبارگر، کلارک، کوپر، و گیبونز، 1989) نتیجة یک بررسی طولانی مدت انجام شده در مورد تمرینات اروبیکی روی حدود ده هزار فرد این بود، که انجام این گونه تمرینات، عمر متوسط انسان را افزایش چشمگیری می‌دهد. خطر مرگ زودرس در این افراد در مقایسه با افرادی که ورزش نمی‌کردند، تا دو سوم کاهش یافته بود. داشتن عمر متوسط بالا، کیفیت زندگی را نیز بهبود می‌بخشد. و استبرگ و همکارانش(1977) نشان دادند که پس از انجام انواع تمرینات هوازی، بهبودی و افزایش قابل ملاحظه‌ای در خودسنجی (ارزیابی از خود) ایجاد می‌شود.
پژوهش‌های متعددی نشان داده‌اند که ورزش‌های هوازی در مقابل پدیده‌های منفی مثل ترس، نگرانی و فشارهای عصبی اثر دافعه داشته و افسردگی‌زدایی می‌کنند و سطح اضطراب، تنش عضلانی و فشار خون را کاهش می‌دهند. و کروز و لانددرس در سال 1987 اعلام کردند، اشخاصی که از نظر هوازی آماده هستند پاسخ تعدیل‌یافته‌ای به استرس‌های روانی ـ اجتماعی دارند.
از دیگر اثرات مثبت این نوع ورزش‌ها، کمک به حافظه و کارآیی مغز می‌باشد. در یک بررسی تحقیقاتی در دانشگاه ایلی نویز در ایالات متحده، گروهی از افراد در هفته سه بار و هر بار به مدت چهل و پنج دقیقه پیاده‌روی می‌کردند، با گروهی که این مدت را صرف تمرینات کششی و تقویتی می‌کردند، مقایسه شدند؛ نتایج به دست آمده نشان داده، آنهایی که به ورزش‌های اروبیکی پرداخته بودند، در انجام آزمون‌های شناخت، کارآیی خود را در حدود پانزده تا بیست درصد بهبود بخشیده بودند؛ در حالی که گروه دیگر هیچ گونه پیشرفتی نداشتند.
در نهایت، هر چند تمامی انواع ورزش‌ها ـ بی‌هوازی و هوازی ـ در سلامتی و تندرستی بدن و فیزیولوژی آن، و در حالت‌های روحی و روانی مؤثر هستند؛ اما این ورزش‌های هوازی و پویا هستند که بیشترین و بهترین اثر را دارند، به خصوص این‌که در محیط‌های طبیعی و در هوای آزاد و باطراوت صورت گیرند. مثل ورزش شنا که از بهترین نوع ورزش‌های هوازی است، و در دین مبین اسلام تأکیدات زیادی به آن شده است. «خیرُ لَهوِ المؤمنِ السِّباحةُ»؛ بهترین سرگرمی مؤمن شنا کردن است.
سخن آخر این‌که، اگر به هیچ وجه فرصت کافی برای ورزش کردن نداریم، روزانه حداقل ده تا پانزده دقیقه به حرکات کششی و نرمش کردن بپردازیم، تا از این نعمت و آثار فوق‌‌العاده آن محروم نمانیم.
برچسب ها:
بهترین و مفید‌ترین نوع ورزش‌ها ،
وزش ،
ورزش ،
ورزش های هوازی ،
غیر هوازی ،
vca ،
آخرین ویرایش: - -
1. ورزش‌های هوازی یا اروبیک، به ورزش‌هایی گفته می‌شود که با جنب و جوش شدید همراه است و به طور چشمگیری دریافت، جذب و مصرف اکسیژن را طی دورة زمانی طولانی مدتی افزایش می‌دهد. از دیگر خصوصیات این نوع ورزش‌ها این است که میزان ضربان قلب را افزایش می‌دهند و تنفس را سریع و عمیق می‌کنند. انرژی متعادلی مصرفمی‌کنند، و بیشترین اثر را روی سوخت چربی‌های بدن دارند. از جملة این ورزش‌ها می‌توان دومیدانی، شنا، کوهنوردی، دوچرخه‌سواری، قایقرانی و ... را نام برد.
2. ورزش‌های غیرهوازی، ورزش‌هایی هستند که یا آن قدر سبکند که اثر تمرین‌های هوازی را ندارند، مثل حرکات کششی، قدم زدن؛ یا آن قدر شدیدند که باعث می‌شوند تا شخص از نفس بیفتد، مانند دو تند، فوتبال؛ و یا انرژی فوق‌العاده‌ای مصرف می‌کنند و به قدرت و نیروی زیادی نیازمندند، مانند وزنه‌برداری، کشتی و ...
به طور کلی نوع و کیفیت ورزش اهمیتش از مقدار ورزش بیشتر می‌باشد؛ یعنی وابستگی ورزش به کیفیت ورزش بیشتر از کمیت ورزش است. برخی از تحقیقات نشان داده‌اند که فقط ورزش‌های خاصی بر روحیة افراد مؤثرند. (رادولف و رایم، 1996) و در بررسی‌هایی که در خصوص تأثیر ورزش بر عواملی چون اضطراب، افسردگی، عزت‌نفس، ویژگی‌های شخصیتی و رفتار پیش‌اجتماعی صورت گرفته، حاصل آنها این بوده است که اگر چه ورزش دارای تأثیرات فوری و بلافصل بر روحیه انسان می‌باشد، ولی این تأثیرات بستگی به نوع ورزشی که انجام می‌گیرد نیز دارد.(بیدل، 1955؛ اسکالی1998).
در بین انواع ورزش‌ها، ورزش‌هایی که از نوع هوازی هستند، بیشترین فایده را از لحاظ جسمی و روحی دارا می‌باشند. چرا که:
اولاً: ورزش هوازی، پویا، متعادل و اغلب سبک و ملایم و بدور از عوارض جانبی منفی می‌باشد؛ و در موقع این گونه تمرینات، تمام عضلات بدن به صورت متعادل به کار افتاده و قلب تقویت می‌یابد و در نتیجه سلامتی و تندرستی بیشتری را به ارمغان می‌آورد.
ثانیاً، فایده اصلی ورزش که رساندن اکسیژن بیشتر و سالم از طریق پمپاژ بیشتر و بهتر خون بر تمام ارگان‌های بدن به منظور تولید انرژی لازم می‌باشد، در نوع هوازی مشهورتر و نمایانتر است.
ثالثاً، این نوع ورزش نه تنها باعث رهایی بیشتر اندروفین در خون می‌شود، که به تبع آن انرژی بدن افزایش یافته و موجب آرامش روانی و لذت بیشتر می‌شود؛ بلکه تمام هورمون‌ها را نیز به طور مثبتی تحت تأثیر قرار می‌دهد.
ورزش هوازی اگر در تمام مدت زندگی به طور منظم صورت گیرد، مزایای مهمی برای تندرستی و سلامتی به بار می‌آورد. (یتر، و اولریچ، 1985) و مرگ و میر ناشی از همة عوامل مرگبار را کاهش می‌دهد. (بلیر، کوهل، پافنبارگر، کلارک، کوپر، و گیبونز، 1989) نتیجة یک بررسی طولانی مدت انجام شده در مورد تمرینات اروبیکی روی حدود ده هزار فرد این بود، که انجام این گونه تمرینات، عمر متوسط انسان را افزایش چشمگیری می‌دهد. خطر مرگ زودرس در این افراد در مقایسه با افرادی که ورزش نمی‌کردند، تا دو سوم کاهش یافته بود. داشتن عمر متوسط بالا، کیفیت زندگی را نیز بهبود می‌بخشد. و استبرگ و همکارانش(1977) نشان دادند که پس از انجام انواع تمرینات هوازی، بهبودی و افزایش قابل ملاحظه‌ای در خودسنجی (ارزیابی از خود) ایجاد می‌شود.
پژوهش‌های متعددی نشان داده‌اند که ورزش‌های هوازی در مقابل پدیده‌های منفی مثل ترس، نگرانی و فشارهای عصبی اثر دافعه داشته و افسردگی‌زدایی می‌کنند و سطح اضطراب، تنش عضلانی و فشار خون را کاهش می‌دهند. و کروز و لانددرس در سال 1987 اعلام کردند، اشخاصی که از نظر هوازی آماده هستند پاسخ تعدیل‌یافته‌ای به استرس‌های روانی ـ اجتماعی دارند.
از دیگر اثرات مثبت این نوع ورزش‌ها، کمک به حافظه و کارآیی مغز می‌باشد. در یک بررسی تحقیقاتی در دانشگاه ایلی نویز در ایالات متحده، گروهی از افراد در هفته سه بار و هر بار به مدت چهل و پنج دقیقه پیاده‌روی می‌کردند، با گروهی که این مدت را صرف تمرینات کششی و تقویتی می‌کردند، مقایسه شدند؛ نتایج به دست آمده نشان داده، آنهایی که به ورزش‌های اروبیکی پرداخته بودند، در انجام آزمون‌های شناخت، کارآیی خود را در حدود پانزده تا بیست درصد بهبود بخشیده بودند؛ در حالی که گروه دیگر هیچ گونه پیشرفتی نداشتند.
در نهایت، هر چند تمامی انواع ورزش‌ها ـ بی‌هوازی و هوازی ـ در سلامتی و تندرستی بدن و فیزیولوژی آن، و در حالت‌های روحی و روانی مؤثر هستند؛ اما این ورزش‌های هوازی و پویا هستند که بیشترین و بهترین اثر را دارند، به خصوص این‌که در محیط‌های طبیعی و در هوای آزاد و باطراوت صورت گیرند. مثل ورزش شنا که از بهترین نوع ورزش‌های هوازی است، و در دین مبین اسلام تأکیدات زیادی به آن شده است. «خیرُ لَهوِ المؤمنِ السِّباحةُ»؛ بهترین سرگرمی مؤمن شنا کردن است.
سخن آخر این‌که، اگر به هیچ وجه فرصت کافی برای ورزش کردن نداریم، روزانه حداقل ده تا پانزده دقیقه به حرکات کششی و نرمش کردن بپردازیم، تا از این نعمت و آثار فوق‌‌العاده آن محروم نمانیم.
آخرین ویرایش: - -
